Gwiazdy polskiego wioślarstwa - Joanna Leszczyńska

Joanna Leszczyńska wiosłuje w składzie reprezentacyjnej czwórki podwójnej przygotowującej się do Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro, która wg oceny holenderskiej agencji prasowej Infostrada, zajmującej się od trzech lat prognozowaniem podziału medali, na tych igrzyskach ma szanse zdobycia brązowego medalu. Popularna „Aśka” poznała już w swojej karierze smak medalu na najważniejszych imprezach sezonu. Pływała w młodzieżowej ósemce, która zdobyła srebrny i brązowy medal Młodzieżowych Mistrzostw Świata w 2008 i 2009 roku, potem seniorskiej czwórce podwójnej, która zdobyła brązowy medal Mistrzostw Świata Seniorów w 2013 roku oraz brązowy i srebrny medal Mistrzostw Europy Seniorów w 2015 i 2016 r. Startowała również  w czwórce podwójnej na ostatnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. Jest więc zawodniczką doświadczoną co za tym pozwala jej na marzenia o realizacji prognoz holenderskiej agencji na zbliżających się igrzyskach.

Joanna Leszczyńska do wioślarstwa nie trafiła przypadkowo. Jej mama trenowała wioślarstwo i dużo opowiadała w rodzinnym domu o tym sporcie, o wyjazdach i poznanych w nim ludziach. Dlatego też kiedy czternastoletnia Asia w listopadzie 2002 roku stwierdziła, że chce coś robić pożytecznego poza zajęciami lekcyjnymi w szkole mama bez zastanowienia zaprowadziła ją na przystań Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego. I tak  zaczęła się jej wieloletnia przygoda,choć  początkowo była to chęć spróbowania tego co z opowieści mamy wydawało się ciekawe. W klubie na początku trafiła do bardzo doświadczonej trenerki, reprezentantki Polski na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Mari Sorys, która zjmowała się grupą juniorek młodszych. Na pierwsze treningi wioślarskie zabrała ze sobą dwie koleżanki ze szkoły bo jak sama twierdzi …”w grupie zawsze rażniej, ale niestety nie dały rady potrenować dłużej niż kilka tygodni” …Zaczęłam  wiosłować w gimnazjum Nr. 14 im. Leopolda Staffa przy ul. Barskiej w Warszawie. Myślałam, że będzie to zajęcie, które oddali się ode mnie na drugi plan w szkole średniej gdzie miałam zająć się głównie nauką. Po drodze jednak skończyłam LVIII Liceum Ogólnokształcące im. Kamila Krzysztofa Baczyńskiego w Warszawie, studia w Akademii Wychowania Fizycznego im. Józefa Piłsudzkiego w Warszawie i ciągle trenuję!  Asia w szkole zawsze miała bardzo dobre relacje z nauczycielami wychowania fizycznego, bo od zawsze ten przedmiot, a przez to i sam sport był jej ulubionym. Z drugiej strony nauczyciele WF-u byli bardzo zaciekawieni jak wygląda trening wioślarski …Natomiast u nauczycieli innych przedmiotów nie zauważyłam zmiany podejścia w stosunku do mojej osoby, gdy dowiedzieli się, że chodzę na treningi do klubu wioślarskiego… Z drugiej strony rodzice byli i są do teraz jej największymi fanami, wspierając ją w każdej sytuacji za co jak sama podkreśla jest im ogromnie wdzięczna.  …Wydaje mi się, że bardzo się cieszyli z rozpoczętych prze ze mnie treningów bo wtedy miałam całkowicie wypełniony czas i w końcu jak mówi stare porzekadło...”to w zdrowym ciele, zdrowy duch”…

W związku, że treningi rozpoczęła jednak późną jesienią pierwsze zawody Joasi Leszczyńskiej były w okresie zimowym na ergometrze wioślarskim, w których wraz z koleżankami zdobyła pierwszy swój medal – brązowy w sztafecie, a pierwszymi zawodami rangi mistrzowskiej była, jak dla wielu innych w jej wieku młodych adeptów Sportu – Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży rozgrywana tamtego roku na Zalewie Szałe w Kaliszu, gdzie wystartowała w dwójce i czwórce. Po niespełna pięciu latach treningu została po raz pierwszy powołana do szkolenia centralnego. Zauważono jej świetne warunki fizyczne i cechy wolicjonalne do uzyskiwania wyników na światowym poziomie w wioślarstwie. Sama zalicza ten moment do swoich pierwszych największych sukcesów. Zaczęła pływać w reprezentacyjnej młodzieżowej ósemce. Po czternastu miesiącach wspólnego treningu razem z koleżankami zdobyła srebrny medal Młodzieżowych Mistrzostw Świata w Brandenburgu, w kolejnych Młodzieżowych  Mistrzostwach Świata w czeskich Racicach – brązowy.

Jak sama mówi …Wydaje mi się, że to jest jeden z moich największych sukcesów, które stawiam na pierwszym miejscu, był to dla mnie wyrażny sygnał, że jeżeli będę dalej trenować „na pełnych obrotach” to tych medali może być więcej…

Zaczynając przygodę z wioślarstwem nigdy nie przypuszczała, że będzie tu gdzie jest teraz, że będzie walczyć z najlepszymi zawodniczkami na świecie. A jednak lata treningów i wyrzeczeń sprawiły, że może odważnie myśleć o olimpijskim medalu. Za swój sukces uważa każdy medal, który zawisł na jej szyi, ale majwiększym przeżyciem w dotychczasowej karierze był pierwszy start w Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. Największym sukcesem gatunkowo na arenie międzynarodowej był brązowy medal Mistrzostw Świata Seniorek 2013 roku w koreańskim Chungju w czwórce podwójnej wspólnie z Magdą Fularczyk, Natalią Madaj i koleżanką klubową Sylwią Lewandowską. A patrząc w przyszłość marzy o zdobyciu wraz z koleżankami medalu na zbliżających się Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro. Na razie skupia się na tym co będzie za dwa miesiące i nie myśli o niczym innym. Uważa, ze dopiero po nich przyjdzie czas na wyznaczenie sobie kolejnych celów, choć oczywiście jak w życiu prywatnym filozoficznie odpowiada, że  …samo życie jest sukcesem, w którym mam wspaniałą rodzinę, narzeczonego i oddanych przyjaciół…

Uważa, że wioślarstwo dało jej wspaniałe lata przygody, wieloletnie przyjażnie i podróże w niesamowite miejsca. Nauczyło jej przede wszystkim samodyscypliny, uporu w dążeniu do założonego celu i uświadomiło, że nie ma barier nie do pokonania.

Gdyby nie trafiła do wioślarstwa to z pewnością uprawiałaby koszykówkę. Od czasów szkoły podstawowej koszykówka była jej bardzo bliska i ma nawet specjalizację instruktorską w tym kierunku.

Chciałaby, aby jej przyszła praca związana była ze sportem. Ma wykształcenie pozwalające jej na pracę z dziećmi. Pragnie przekazywać im zamiłowanie do sportu …jakie przekazał mi mój nauczyciel ze szkoły podstawowej… ,a poza pracą chciałaby prowadzić spokojne, szczęśliwe życie, bez większych trosk i zmartwień.

Młodym adeptom wioślarstwa, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę ze sportem poleca, aby od początku byli uparci i muszą niestety poświęcić mu sporo czasu. Na starcie powinno ich to jednak bawić i nie mogą się zniechęcać małymi niepowodzeniami, gdyby nawet na tym etapie z ich punktu widzenia wydawałyby się wielkimi!!!

Asia, podobnie jak większość nie lubi długich, zimowych treningów tlenowych, o małej intensywności, a …zdecydownie z pamięci chciałabym wymazać ból, jaki towarzyszył mi w trzydziesto-kilometrowym podjeżdzie rowerem pod górę na zgrupowaniu w Hiszpanii, z Granady do ośrodka w Sierra Newadzie…

Jej typowy dzień na zgrupowaniu, jak sama mówi jest bardzo prosty. Składają się na to 2-3 treningi, posiłki i odpoczynek …natomiast w domu zdecydowanie podkręcam tempo. Przerwy na pobyty w domu są bardzo krótkie, a do załatwienia sporo spraw prywatnych. Każdy dzień organizuję sobie skrupulatnie co do minuty i dlatego znajduję czas na trening, dla rodziny i znajomych…

Obecnie więc wioślarstwo zabiera jej niemalże całkowicie czas, dlatego trudno się spełniać w innych dziedzinach. W tym sezonie wolny czas poświęciła kolorowankom, przede wszystkim dla relaksu psychofizycznego, które wozi wszędzie ze sobą i potrafi przy nich stracić nawet poczucie czasu.

Tradycyjnie prosimy nasze „gwiazdy” o własną ocenę poziomu swojej konkurencji w rywalizacji międzynarodowej i miejsce wioślarstwa w całym sporcie. Zdaniem  Joanny Leszczyńskiej …w roku olimpijskim poziom wszystkich załóg się wyrównuje, tak też jest w przypadku czwórki podwójnej. Jednakże od czasu, kiedy w zeszłorocznych Mistrzostwach Świata wywalczyłyśmy kwalifikację olimpijską uwierzyłyśmy, że potrafimy być bardzo blisko czołówki. Większa pewność siebie procentuje w tym roku, gdzie na swoim koncie mamy już złoto I Pucharu Świata i srebro Mistrzostw Europy. W Polsce wioślarstwo jest mniej medialne niż w np. w Wielkiej Brytanii, USA albo Nowej Zelandii. Jednak widać tendencję rozpowszechniania się wioślarstwa zwłaszcza w środowisku amatorskim...

Na pytanie jak widzi nasza obecna gwiazda swoje życie za 10 lat, odpowiada, że …to dosyć trudne pytanie, bo życie pisze każdego dnia nowe scenariusze. Na pewno stworzę szczęśliwą rodzinę, gromadkę dzieci wychowam w duchu sportowym. Chciałabym mieć pracę, która zarazem będzie mnie interesować, ale i da szanse rozwoju. Po prostu chcę żyć zwyczajnie, ale szczęśliwie…

Osiągnięcia Joanny Leszczyńskiej

V miejsce w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w ósemce ze sterniczką – Glasgow 2007
srebrny medal Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w ósemce ze sterniczką – Brandenburg 2008
V miejsce w Mistrzostwach Europy w ósemce ze sterniczką - Ateny 2008
brązowy medal Młodzieżowych Mistrzostw Świata w ósemce ze sterniczką – Racice 2009
V miejsce w Mistrzostwach Europy w ósemce ze sterniczką – Brześć 2009
VII miejsce w Mistrzostwach Europy w ósemce ze sterniczką – Montemor 2010
VI miejsce w Mistrzostwach Europy w ósemce ze sterniczką – Płowdiw 2011
VIII miejsce w Igrzyskach Olimpijskich w czwórce podwójnej – Londyn 2012
srebrny medal Mistrzostw Europy w czwórce podwójnej – Varese 2012
V miejsce w Mistrzostwach Europy w czwórce podwójnej – Sewilla 2013
brązowy medal Mistrzostw Świata w czwórce podwójnej – Chungju 2013
VIII miejsce w Mistrzostwach Świata w czwórce podwójnej – Amsterdam 2014
brązowy medal Mistrzostw Europy w czwórce podwójnej – Poznań 2015
IV miejsce w Mistrzostwach Świata w czwórce podwójnej – Aiguebelette 2015
srebrny medal Mistrzostw Europy w czwórce podwójnej – Brandenburg 2016